Zabieg polega na aplikacji na ciele, w ściśle określony sposób, specjalistycznego, elastycznego plastra. Nalepiony plaster jest źródłem bodźców wyłącznie mechanicznych (nie jest nasączony żadnym lekiem) i w zależności od rodzaju plastra, sposobu i miejsca aplikacji, ma różnorakie oddziaływanie.

Do tapingu wykorzystuje się plaster elastyczny opracowany i spopularyzowana przez Japończyka Dr Kenzo Kase. Jest to plaster o elastyczności 130-140% (nie ogranicza ruchów), rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonej do parametrów skóry, nie zawierający leków, nie zawierający latexu, odporny na działanie wody (możliwość kąpieli), umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu. Odpowiednio zaaplikowany utrzymuje się 7-10 dni.
Nalepiony plaster jest źródłem bodźców odbieranych przez receptory rozmieszczone na skórze. Dzięki temu, odpowiednio zaaplikowany, odpowiedni rodzaj plastra, może działać przeciwbólowo, pełnić funkcję przypominającą (np. utrzymanie prawidłowej postawy), normalizować napięcie mięśniowe i powięziowe, pełnić funkcję korygującą w sytuacjach występowania nierównowagi mięśniowej.

Dzięki możliwości korekcji mechanicznej taping może zmniejszyć nacisk (kompresję) tkanek miękkich (w tym tkanki nerwowej) co w zespołach bólowych o powyższej etiologii daje niemal natychmiastowy efekt przeciwbólowy oraz usprawnia lub wręcz umożliwia postęp procesom gojenia. Korekcja mechaniczna z wykorzystaniem tapingu może posłużyć także do bardziej poprawnego (jeżeli zachodzi taka potrzeba) wzajemnego ustawienia względem siebie, poszczególnych elementów łańcucha biomechanicznego